افزودنی های مواد غذاییموادی هستند که در طول فرآوری یا آماده‌سازی به منظور افزایش ویژگی‌های خاص یا حفظ غذا به غذا اضافه می‌شوند. آنها عملکردهای مختلفی مانند بهبود طعم، بافت، ظاهر یا ماندگاری محصول غذایی را انجام می دهند. افزودنی های غذایی می توانند طبیعی یا مصنوعی باشند و قبل از تایید برای استفاده، تحت ارزیابی های ایمنی دقیق قرار می گیرند.
در اینجا برخی از انواع رایج افزودنی های غذایی آورده شده است:
نگهدارنده ها: این افزودنی ها به جلوگیری از فساد و جلوگیری از رشد باکتری ها، مخمرها و کپک ها کمک می کنند. به عنوان مثال می توان به بنزوات ها، سوربات ها، سولفیت ها و نیتریت ها اشاره کرد.
تقویت کننده طعم: این افزودنی ها طعم و عطر غذا را تقویت یا تغییر می دهند. شناخته شده ترین تقویت کننده طعم مونو سدیم گلوتامات (MSG) است. نمونه های دیگر عبارتند از دی سدیم اینوزینات و دی سدیم گوانیلات.
رنگ‌ها: رنگ‌های خوراکی برای تقویت یا بازیابی رنگ محصولات غذایی اضافه می‌شوند. آنها می توانند طبیعی یا مصنوعی باشند. به عنوان مثال می توان به کاروتنوئیدها، کلروفیل و رنگ های مصنوعی مانند تارترازین (زرد 5) و آلورا قرمز (قرمز 40) اشاره کرد.
شیرین کننده ها: این افزودنی ها شیرینی غذا را بدون افزودن کالری یا با کالری کمتری نسبت به شکر به غذا می دهند. به عنوان مثال می توان به آسپارتام، ساخارین، سوکرالوز و استویا اشاره کرد.
امولسیفایرها: امولسیفایرها به ترکیب موادی که در غیر این صورت جدا می شوند، مانند روغن و آب کمک می کنند. آنها معمولا در غذاهای فرآوری شده مانند سس مایونز، سس های سالاد و محصولات پخته شده استفاده می شوند. به عنوان مثال می توان به لسیتین، مونو و دی گلیسریدها و پلی سوربات ها اشاره کرد.
تثبیت کننده ها و غلیظ کننده ها: این افزودنی ها به حفظ قوام، بافت و پایداری محصولات غذایی کمک می کنند. به عنوان مثال می توان به کاراگینان، صمغ زانتان و پکتین اشاره کرد.
آنتی اکسیدان ها: آنتی اکسیدان ها به مواد غذایی اضافه می شوند تا از اکسیداسیون چربی ها و روغن ها جلوگیری یا به تاخیر بیاندازند که می تواند منجر به ترشیدگی شود. نمونه های رایج عبارتند از توکوفرول ها (ویتامین E)، اسید اسکوربیک (ویتامین C) و هیدروکسی آنیزول بوتیله (BHA).
عوامل ضد جوش: این افزودنی ها از کلوخه شدن یا کیک شدن مواد پودری یا دانه بندی شده جلوگیری می کنند. به عنوان مثال می توان به دی اکسید سیلیکون، سیلیکات کلسیم و استئارات منیزیم اشاره کرد.
توجه به این نکته مهم است که افزودنی های مواد غذایی تحت مقررات و آزمایشات دقیق قرار می گیرند تا از ایمنی آنها برای مصرف اطمینان حاصل شود. مقامات نظارتی در کشورهای مختلف، مانند سازمان غذا و دارو (FDA) در ایالات متحده و سازمان ایمنی غذای اروپا (EFSA) در اروپا، دستورالعمل ها و محدودیت های مجاز برای استفاده از افزودنی های غذایی را تعیین می کنند.
