معرفی و کاربرد فسفات

فسفر یک عنصر معدنی مهم و ضروری برای بدن انسان است. منبع اصلی فسفر برای بدن انسان مواد غذایی طبیعی یا افزودنی های فسفات مواد غذایی است. فسفات یکی از اجزای طبیعی تقریباً همه غذاها است. از آنجایی که فسفات می تواند یک سری خواص عالی را به غذاها بهبود بخشد یا به آنها بدهد، بیش از صد سال پیش در فرآوری مواد غذایی مورد استفاده قرار گرفت و پس از دهه 1970 به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفت. در حال حاضر فسفات یکی از پرمصرف ترین و پرمصرف ترین دسته های افزودنی غذایی است. به عنوان یک ماده غذایی مهم و افزودنی کاربردی، به طور گسترده در محصولات گوشتی، محصولات طیور، غذاهای دریایی، میوه ها، سبزیجات، محصولات لبنی، محصولات پخته شده، در طول فرآوری نوشیدنی ها، محصولات سیب زمینی، چاشنی ها، غذاهای راحت و غیره استفاده می شود.

1. مقدمه ای بر فسفات

1.1 طبقه بندی

فسفات ها را می توان به ارتوفسفات ها و فسفات های متراکم تقسیم کرد:

ارتوفسفات به نمک های مختلف اسید اورتوفسفریک (H3PO4) اشاره دارد: M3PO4، M2HPO4، MH2PO4 (M یک یون فلزی تک ظرفیتی است).

ارتوفسفات حرارت داده شده، آبگیری و متراکم می شود تا فسفات متراکم تشکیل شود. فرمول کلی آن Mn+2PnO3n+1 است که M یک یون فلزی تک ظرفیتی و n تعداد اتم های فسفر است. هنگامی که مقدار n بسیار بزرگ است، فرمول شیمیایی محدود کننده فسفات متراکم این است: MnPnO3n.

نمک های مختلف پیروفسفات پیروفسفات ها، M4P2O7 نامیده می شوند.

نمک های مختلف تری فسفات تری پلی فسفات، M5P3O10 نامیده می شوند.

فسفات های متراکم که مولکول های آنها بیش از 3 اتم فسفر دارند در مجموع پلی فسفات نامیده می شوند و تعداد پیوندهای O-P-O در مولکول های آنها طول زنجیره پلی فسفات ها نامیده می شود.

فرمول مولکولی متافسفات (MPO3)n است که به طور تقریبی به متافسفات حلقوی، متافسفات نامحلول و متافسفات زجاجیه تقسیم می شود (این گونه مواد در واقع پلی فسفات های زنجیره ای با طول زنجیره بیش از 10 و مقدار کمی مخلوط متافوهای حلقوی هستند). .

1.2 فسفات های مورد استفاده در فرآوری مواد غذایی معمولا نمک های سدیم، نمک های کلسیم، نمک های پتاسیم و نمک های آهن و نمک های روی به عنوان تقویت کننده های تغذیه ای هستند. بیش از 30 نوع از فسفات های غذایی که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرند وجود دارد. فسفات سدیم در حال حاضر، رده مصرف اصلی فسفات مواد غذایی خانگی، فسفات پتاسیم است. با توسعه فناوری فرآوری مواد غذایی، مصرف فسفات پتاسیم نیز سال به سال در حال افزایش است.

به منظور نمایش کامل اثرات هم افزایی بین فسفات ها و فسفات های مختلف و سایر افزودنی ها و رفع نیازهای توسعه فناوری فرآوری مواد غذایی، فسفات های ترکیبی مختلف اغلب به عنوان مواد تشکیل دهنده غذا و افزودنی های کاربردی در کاربردهای عملی استفاده می شوند. تحقیق و توسعه فسفات های فرموله شده به طور فزاینده ای به مسیر توسعه برای توسعه و کاربرد افزودنی های غذایی فسفات تبدیل شده است.

به دلیل تفاوت در طول زنجیره، مقدار pH، محتوای P2O5 و کاتیون‌های فلزی متصل، انواع مختلف فسفات‌ها از نظر خواص فیزیکی و شیمیایی تفاوت زیادی دارند. برای پلی‌فسفات‌های خطی، با افزایش طول زنجیره، امولسیون‌سازی، خواص پراکندگی و توانایی کلات کردن یون‌های کلسیم افزایش می‌یابد، در حالی که اثر بافر و مقدار pH کاهش می‌یابد.

پلی فسفات متراکم تحت شرایط حرارتی یا اسیدی برای تولید ارتوفسفات یا پلی فسفات با زنجیره کوتاه هیدرولیز می شود. وقتی آنزیم‌ها، ژل‌ها و کاتیون‌های پیچیده در محلول وجود داشته باشد، سرعت هیدرولیز را می‌توان تا حد زیادی تسریع کرد و با افزایش قدرت یونی، سرعت هیدرولیز را می‌توان چندین بار تسریع کرد.

در کاربردهای عملی، فسفات ها اغلب به طور منطقی با توجه به الزامات فناوری فرآوری مواد غذایی و بر اساس مقدار pH و اثر بافری، حلالیت، اثر نگهداری آب، امولسیون سازی، عملکرد پراکندگی، کیلاسیون، پایداری هیدرولیز و سایر ویژگی ها انتخاب می شوند. به عنوان مواد غذایی و افزودنی های کاربردی.

2. ویژگی های فسفات ها و نقش آنها در فرآوری مواد غذایی

فسفات دو عملکرد اصلی در فرآوری مواد غذایی دارد: اول، به عنوان یک بهبود دهنده کیفیت برای بهبود ساختار و طعم غذا. دوم، می توان از آن به عنوان یک تقویت کننده مواد معدنی استفاده کرد.

نقش فسفات در فرآوری مواد غذایی عمدتاً بر اساس خواص زیر است:

2.1 اثر بافر:

مقدار pH فسفات از اسیدی متوسط ​​(PH~4) تا قلیایی قوی (PH~12) متغیر است. هنگامی که فسفات های مختلف در نسبت های مختلف ترکیب می شوند، مقدار pH را می توان بین PH4.5-11.7 تثبیت کرد. سطح بافر در محدوده pH اکثر غذاها (PH 3.5-7.5)، از فسفات می توان به عنوان یک تنظیم کننده موثر pH و تثبیت کننده pH برای خوشمزه تر کردن طعم غذا استفاده کرد. قوی ترین اثر بافری ارتوفسفات است. برای پلی فسفات، با افزایش طول زنجیره، ظرفیت بافر ضعیف می شود.

2.2 اثر نگهداری آب:

پلی فسفات یک ماده نگهدارنده رطوبت بسیار آبدوست است که می تواند رطوبت موجود در غذا را تثبیت کند. کیفیت ظرفیت نگهداری آب آن به عواملی مانند نوع و مقدار پلی فسفات، مقدار PH ماده غذایی و قدرت یونی مربوط است.

برای محصولات گوشتی و غذاهای دریایی، پیروفسفات بهترین ظرفیت نگهداری آب را دارد و پس از آن تری پلی فسفات قرار دارد. با افزایش طول زنجیره، ظرفیت نگهداری آب پلی فسفات ضعیف می شود.

2.3 اثر پولیانیون:

پلی فسفات یک دی الکتریک پلیمری است و ویژگی های یک سورفکتانت معدنی را دارد. می تواند مواد نامحلول را در آب پراکنده کند یا یک سوسپانسیون پایدار تشکیل دهد تا از چسبندگی و تجمع سوسپانسیون جلوگیری کند. از آنجایی که پلی فسفات می تواند پروتئین هیدروسول را به صورت لایه ای بر روی گلبول های چربی بسازد و در نتیجه چربی را به طور موثرتری در آب پخش کند، به طور گسترده در فسفوریلاسیون نشاسته، پراکندگی رنگدانه ها و مواد غذایی امولسیون شده (فرآورده های شیر، بستنی، سالاد، سس ها و غیره) و به عنوان تثبیت کننده پراکندگی برای سوسیس، محصولات گوشت چرخ کرده و محصولات سوریمی استفاده می شود.

برای پلی فسفات های خطی، توانایی امولسیون کنندگی و پخش کنندگی آنها با افزایش طول زنجیره افزایش می یابد.

2.4 کیلاسیون:

پلی فسفات به راحتی با کاتیون های فلزی موجود در محلول کمپلکس های محلول تشکیل می دهد و در نتیجه باعث کاهش سختی آب، مهار اکسیداسیون، کاتالیز، تغییر رنگ و تجزیه ویتامین C ناشی از کاتیون های فلزی مانند Cu2+ و Fe3+ برای جلوگیری و تاخیر در اکسیداسیون چربی، جلوگیری از گوشت می شود. ، طیور، ماهی از فساد، حفظ رنگ و افزایش ماندگاری مواد غذایی. قابلیت جوش آن در شکل زیر نشان داده شده است

اثر کیلیت پلی فسفات ها به طول زنجیره و pH بستگی دارد. به طور کلی، پلی فسفات های با زنجیره بلند توانایی کیلاسیون قوی برای یون های فلزی سبک دارند که با افزایش مقدار pH افزایش می یابد. پلی فسفات های با زنجیره کوتاه توانایی کیلاسیون قوی برای یون های فلزات سنگین دارند، اما توانایی کیل کردن یون های فلزات سنگین با افزایش مقدار pH افزایش می یابد. با افزایش سطح، اثر شلیت ضعیف می شود.

2.5 عملکرد پروتئین:

فسفات دارای اثر تقویتی بر پروتئین و گلوبولین کلاژن است، بنابراین می تواند هیدراتاسیون و ظرفیت نگهداری آب محصولات گوشتی را بهبود بخشد، نفوذپذیری آب را افزایش دهد، نرم شدن غذا را تقویت کند، کیفیت غذا را بهبود بخشد و طعم غذا را حفظ کند. در عین حال، فسفات های موجود در لبنیات می توانند از انعقاد شیر هنگام گرم شدن جلوگیری کرده و از جدا شدن کازئین و رطوبت چربی جلوگیری کنند.

2.6 اثر حجم دهی:

فسفات های اسیدی (مانند اسید پیروفسفات سدیم، کلسیم هیدروژن فسفات) معمولاً به عنوان اسیدهای خمیرکننده برای محصولات پخته شده استفاده می شوند و با بی کربنات واکنش می دهند تا گاز دی اکسید کربن مورد نیاز برای فرآیند پخت را فراهم کنند.

2.7 اثر ضد جوش:

تری کلسیم فسفات معمولاً به عنوان یک عامل ضد چسبندگی برای بهبود خواص جریان آزاد غذاهای پودری یا رطوبت گیر استفاده می شود.

تری کلسیم فسفات دارای سطح ویژه بزرگ تری است و می تواند آب بیشتری را متصل کند. و ساختار کریستالی کروی خاص آن می تواند یک "اثر توپ" ایجاد کند که به پودر خاصیت جریان آزاد خوبی می دهد.

2.8 افزایش ماندگاری مواد غذایی:

پلی فسفات می تواند ثبات نگهداری مواد غذایی را افزایش داده و عمر مفید محصولات را افزایش دهد. این اثر عمدتا بر اساس: (1) تنظیم pH. (2) اثر ضد باکتریایی: رشد سلول های میکروبی باید به کاتیون های فلزی دو ظرفیتی، به ویژه Ca2+ و Mg2+ متکی باشد، و فسفات می تواند با این کاتیون های فلزی کلات شود و می تواند پایداری دیواره سلولی را در طول تقسیم سلولی کاهش دهد و همچنین پایداری حرارتی را کاهش دهد. از بسیاری از سلول ها، در نتیجه به طور موثر رشد باکتری ها را مهار می کند.

اثر ضد باکتریایی پلی فسفات به نوع آن (طول زنجیره)، محتوای آن، مقدار pH، محتوای نمک، محتوای نیتریت و عوامل دیگر مربوط می شود. به طور کلی، با افزایش طول زنجیره، اثر ضد باکتریایی افزایش می یابد.

2.9 اثر تقویتی مواد معدنی:

فسفات کلسیم، فسفات منیزیم، فسفات آهن و فسفات روی اغلب به عنوان تقویت کننده های معدنی در فرآوری مواد غذایی استفاده می شوند.

افزودن فسفات آهن و فسفات روی به شیره معده می تواند اثر بیودارویی شیره معده را به دلیل حلالیت بهتر آن افزایش دهد و باعث اکسیداسیون طبیعی نمی شود.

3. مسائل ایمنی فسفات

ایمنی فسفات‌هایی که به عنوان افزودنی‌های غذایی استفاده می‌شوند موضوع بسیار نگران‌کننده‌ای است. بسیاری از دانشمندان خارجی تعداد زیادی مطالعات سم شناسی بر روی فسفات ها انجام داده اند و تأیید کرده اند که فسفات های مواد غذایی افزودنی های غیر سمی و بسیار ایمن هستند.

ارزیابی ایمنی کمیته ویژه سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد و سازمان بهداشت جهانی (FAO/WHO) در سال 1970 این بود که میزان مصرف مجاز روزانه بزرگسالان 1.4-1.5gP2O5 است، در حالی که کمیته افزودنی های غذایی در سال 1985 توصیه می شود که پذیرش بدون قید و شرط کل فسفر در جیره کمتر از 30 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن باشد، دوز پذیرش مشروط 30 تا 70 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن است.

در اینجا باید به این نکته اشاره کرد که در مصرف فسفات های مواد غذایی باید به تعادل کلسیم و فسفر توجه شود (نسبت کلسیم به فسفر 1:1.2) و فسفات های مواد غذایی باید منطقی و با رعایت اصول بهداشتی مصرف شوند. استانداردهای استفاده از افزودنی های غذایی برای جلوگیری از اثرات نامطلوب بر سلامت انسان ناشی از عدم تعادل کلسیم و فسفر یا سوء استفاده از فسفات ها.

4. کاربرد فسفات در فرآوری مواد غذایی

4.1 کاربرد در فرآوری محصولات گوشت و طیور:

4.1.1 به منظور بهبود کیفیت فرآورده های گوشتی، معمولاً فسفات به فرآوری فرآورده های گوشتی اضافه می شود. توابع آن عبارتند از:

آ. بهبود چسبندگی محصولات گوشتی و بهبود عملکرد برش محصولات گوشتی.

ب. بهبود ظرفیت نگهداری آب در گوشت، به طوری که محصولات گوشتی همچنان می توانند رطوبت طبیعی خود را در طول پردازش و پخت حفظ کنند، از دست دادن مواد مغذی گوشت را کاهش دهند، لطافت محصولات گوشتی را حفظ کنند و عملکرد محصولات نهایی را افزایش دهند.

ج. کنترل مقدار pH محصولات گوشتی در محدوده مناسب برای تورم پروتئین و تولید بهترین رنگ محصولات گوشتی.

د بهبود عملکرد امولسیون و پایداری امولسیون، به طور موثر از جداسازی چربی و آب جلوگیری می کند.

ه. مسدود کردن کاتیون‌های فلزی و تأخیر در واکنش اکسیداسیون در فرآوری محصولات گوشتی، که می‌تواند به طور موثری نرخ ترشی محصولات را کاهش دهد، از تغییر رنگ و ترشی محصولات گوشتی جلوگیری کند و ماندگاری محصولات گوشتی را افزایش دهد.

f. بهبود عملکرد فرآوری محصولات گوشتی و افزایش راندمان تولید.

4.1.2 ظرفیت نگهداری آب گوشت به طور کلی به توانایی حفظ رطوبت گوشت و رطوبت اضافه شده به گوشت در طول فرآوری اشاره دارد. سطح ظرفیت نگهداری آب رابطه مستقیمی با بافت و عملکرد محصولات گوشتی دارد. افزودن فسفات می تواند به طور موثری کیفیت محصولات گوشتی را بهبود بخشد. ظرفیت نگهداری آب

نحوه استفاده منطقی از فسفات ها و سایر افزودنی ها بدون تأثیر بر طعم فرآورده های گوشتی، به حداکثر رساندن ظرفیت نگهداری آب و انسجام فرآورده های گوشتی و کاهش تلفات پخت و پز فرآورده های گوشتی همواره از موضوعات مهم در تحقیق و توسعه فرآورده های گوشتی بوده است. .

4.1.3 استفاده منطقی از فسفات ها در فرآوری فرآورده های گوشتی:

در کاربردهای عملی، نوع و مقدار مناسب فسفات باید بر اساس نوع، بافت مورد نیاز، فرآیند تولید، مواد اولیه و غیره فرآورده های گوشتی و ویژگی های فسفات های مختلف انتخاب شود.

فرآورده های گوشتی اضافه شده با پیروفسفات می توانند ظرفیت طبیعی نگهداری آب پروتئین ماهیچه ها را بازیابی و افزایش دهند. پلی فسفات می تواند به سرعت تحت تأثیر آنزیم های ماهیچه ای به پیروفسفات تبدیل شود، بنابراین می توان به همان اثر دست یافت. اگرچه پیروفسفات بهترین اثر حفظ آب را دارد، اما حلالیت آن بسیار ضعیف است، بنابراین در بیشتر موارد نمی توان از آن به تنهایی استفاده کرد. در عوض، اغلب در ترکیب با پلی فسفات با زنجیره بلند یا فسفات پتاسیم با حلالیت بهتر استفاده می شود. علاوه بر این، به منظور اعمال اثر هم افزایی بین فسفات ها و فسفات های مختلف و سایر افزودنی ها، اغلب از بهبود دهنده های مختلف محصولات گوشتی مرکب استفاده می شود.

عملکردهای مختلف فسفات های فرآورده های گوشتی ترکیبی به شرح زیر است:

آ. برای سوسیس و کالباس و فرآورده های گوشت چرخ کرده معمولا از پیروفسفات و پلی فسفات با طول زنجیره متوسط ​​استفاده می شود که در هنگام خرد کردن و مخلوط کردن به صورت پودر خشک اضافه می شود. مقدار pH فسفات کمپلکس مورد استفاده عموماً حدود 7 است و گاهی اوقات از فسفات های پیچیده با pH بالاتر از 9 نیز استفاده می شود.

ب ترکیب فسفات مورد استفاده برای تزریق نمک باید شرایط زیر را برآورده کند: 1) حلالیت خوب در سالین یخی. 2) نرخ انحلال بالا؛ 3) پایداری خوب در نمک یخی. مقدار pH فسفات کمپلکس مورد استفاده معمولاً 8.5--9.5 است. به منظور دستیابی به بهترین اثر فعال سازی پروتئین ماهیچه ای هنگام تهیه سرم نمکی یخ برای تزریق، بهتر است ابتدا فسفات را در آب یخ حل کنید و سپس نمک اضافه کنید. این ترتیب معمولاً قابل برگشت نیست.

ج مقدار فسفات مخلوط اضافه شده به طور کلی 0.1-0.4٪ است، اما مقدار آن هنگام استفاده باید به شدت کنترل شود. اگر مقدار اضافه شده بیش از حد باشد، طعم اصلی گوشت آسیب می بیند و به دلیل افزایش مقدار pH، رنگ آن تحت تاثیر قرار می گیرد.

4.2 کاربرد در فرآوری غذاهای دریایی:

4.2.1 به عنوان یک عامل نگهدارنده آب عالی، تنظیم کننده pH و عامل ضد یخ، فسفات به طور گسترده در پردازش غذاهای دریایی، به ویژه غذاهای دریایی منجمد استفاده می شود. توابع آن عبارتند از:

آ. به طور موثر ظرفیت نگهداری آب غذاهای دریایی را بهبود می بخشد، آب گوشت را غنی تر می کند و به طور موثر مواد مغذی و رطوبت را حفظ می کند.

ب مهار اکسیداسیون چربی و به طور موثر افزایش عمر مفید غذاهای دریایی.

ج کاهش ریزش چکه پس از ذوب و کاهش کاهش وزن هنگام پخت و پز.

د حفظ رنگ و طعم طبیعی غذاهای دریایی؛

ه. برای جلوگیری از انجماد دناتوره شدن پروتئین سوریمی با شکر هم افزایی می کند.

4.2.2 هنگام فرآوری غذاهای دریایی میگو، ماهی و صدف منجمد، محصولات معمولاً در محلول فسفات ترکیبی 3 تا 10 درصد خیس می شوند (دمای آن کمتر از 10 درجه سانتیگراد است). غلظت و زمان خیساندن محلول خیساندن بر اساس میگو، ماهی و صدف است که بر اساس نوع، اندازه و زمان ماهیگیری غذاهای دریایی تعیین می شود.

هنگام انتخاب منطقی فسفات های ترکیبی برای خیساندن باید عوامل زیر را در نظر گرفت: الف) می تواند به طور موثر ظرفیت نگهداری آب غذاهای دریایی را بهبود بخشد. ب) حلالیت خوبی در آب یخ دارد. ج) می تواند به سرعت در آب یخ حل شود. د) حلالیت خوبی در آب یخ دارد. ثبات خوب مقدار pH فسفات کمپلکس مورد استفاده عموماً بالاتر از 9 است.

4.2.3 به طور کلی، فسفات های ترکیبی اضافه شده به سوریمی منجمد عمدتاً سدیم پیروفسفات، تری پلی فسفات سدیم و هگزامتافسفات سدیم هستند و مقدار اضافه شده 0.1-0.3 درصد سوریمی است.

4.3 کاربرد فسفات در محصولات آرد

4.3.1 کاربرد در محصولات پخته شده:

فسفات های اسیدی (مانند اسید پیروفسفات سدیم، کلسیم هیدروژن فسفات) معمولاً به عنوان اسیدهای خمیرکننده برای محصولات پخته شده استفاده می شوند و با بی کربنات واکنش می دهند تا گاز دی اکسید کربن مورد نیاز برای فرآیند پخت را فراهم کنند. فسفات‌های مختلف دارای نرخ‌های واکنش خمیری (ROR) متفاوتی هستند و فسفات‌ها را می‌توان بر اساس اثر پخت مورد انتظار (حجم شل، ساختار منافذ، طعم) به‌طور منطقی انتخاب کرد.

علاوه بر این، از فسفات ها می توان به عنوان نرم کننده آرد، بهبود دهنده خمیر، بافر و مواد مغذی مخمر نیز استفاده کرد.

4.3.2 به عنوان یک بهبود دهنده کیفیت نودل، فسفات به طور گسترده در پردازش نودل فوری و نودل معمولی استفاده می شود. توابع اصلی آن عبارتند از:

آ. درجه ژلاتینه شدن نشاسته را افزایش دهید، ظرفیت جذب آب نشاسته را افزایش دهید، ظرفیت نگهداری آب خمیر را افزایش دهید و نودل های فوری را سریعاً آبرسانی کنید و به راحتی دم بکشید.

ب عملکرد تورم جذب آب پروتئین گلوتن را افزایش داده و خاصیت ارتجاعی آن را بهبود می بخشد، رشته فرنگی را صاف و جویدنی می کند و در برابر پختن و خیساندن مقاوم می شود.

ج اثر بافری عالی فسفات می تواند مقدار PH خمیر را تثبیت کند، از تغییر رنگ و بدتر شدن آن جلوگیری کند و طعم و مزه را بهبود بخشد.

د فسفات می‌تواند با کاتیون‌های فلزی موجود در خمیر کمپلکس شود و یک اثر "پل" بر روی گروه‌های گلوکز دارد و پیوندهای متقاطع مولکول‌های نشاسته را تشکیل می‌دهد، به طوری که رشته‌هایی که می‌توانند پخت و پز در دمای بالا و سرخ کردن در دمای بالا را تحمل کنند، همچنان قوام خود را حفظ کنند. پس از آبرسانی مجدد ویژگی های ویسکوالاستیک کلوئیدهای نشاسته.

ه. بهبود پایان نودل؛

4.4 کاربرد در محصولات لبنی

فسفات به عنوان تثبیت کننده و امولسیفایر در شیر استریل شده با UHT، محصولات خامه ای، شیر تغلیظ شده، پودر شیر، قهوه مات، نوشیدنی های شیر و محصولات پنیری استفاده می شود. توابع آن عبارتند از:

آ. بافر و تثبیت pH؛

ب تعامل با پروتئین: مواد غذایی را پراکنده می کند، سیستم امولسیون سازی را تثبیت می کند، توانایی کازئین را برای اتصال به آب افزایش می دهد و به طور موثر از جداسازی پروتئین، چربی و آب جلوگیری می کند.

ج یون‌های فلزی چند ظرفیتی کلات، تجمع پروتئین و رسوب را در طول گرمایش و ذخیره‌سازی تا حد زیادی کاهش می‌دهد، بنابراین پایداری حرارتی و پایداری ذخیره‌سازی شیر را بهبود می‌بخشد. و می تواند به طور موثری وقوع انعقاد لاکتوز را به تاخیر بیندازد.

4.5 فسفات همچنین به طور گسترده در زمینه های فرآوری مواد غذایی زیر استفاده می شود:

◎ نوشیدنی ها: به عنوان تنظیم کننده اسیدیته، تثبیت کننده و تقویت کننده مواد معدنی استفاده می شود.

◎ محصولات سیب زمینی: به عنوان تثبیت کننده و عوامل حفظ رنگ استفاده می شود.

◎ محصولات برنج: بهبود کشش محصولات و بهبود طعم و مزه محصولات.

◎ ادویه ها و سوپ های فوری: تثبیت کننده ها، تنظیم کننده های اسیدیته.

◎ مواد غذایی پودری هیگروسکوپی: جلوگیری از کیک شدن و بهبود عملکرد جریان آزاد آن.

◎ محصولات نشاسته و نشاسته اصلاح شده.

◎غذای کودک، غذای کاربردی: تقویت کننده مواد معدنی.